A Day At The Park

De zomer is mijn favoriete seizoen, want niets maakt me gelukkiger dan een goed festival (op een lange reis door Azië na dan). Vrijwel elke week pak ik een festival en het kan mij niet divers genoeg zijn. Afgelopen zaterdag stond A Day At The Park op het programma. Voor mij een niet geheel onbekend festijn. Voor de derde keer reisde ik af naar het Amsterdamse Bos. Wat ik zo prettig aan A Day At The Park vind is dat het een kleinschalig evenement is waar allerlei soorten mensen op af komen. Dit komt natuurlijk ook door de brede muzikale programmering. Voor mij was het hoogtepunt van de dag absoluut Dirtcaps. In het begin sloeg de sound niet helemaal aan, maar ze herpakten zich als een malle en braken de tent af. Ik vond het jammer dat Yellow Claw niet direct na Dircaps werd geprogrammeerd, waardoor ze meteen konden doorpakken, maar dat mocht de pret niet drukken. Naast deze twee formaties van lokale bodem was het Paul Kalkbrenner, met de super lange intro van Sky & Sand, die voor heel wat kippenvel zorgde.

Bylauri spreekt met Frenk Wiersma

Mannenmodeblog bylauri had de eer om een paar vragen aan Frenk Wiersma te stellen. Hij is de man achter A Day At The Park. We gaven hem even de tijd om bij te komen en om het evenement te evalueren.

Frenk Wiersma in het midden

Q&A Frenk Wiersma

Hoe voel je je? Geslaagde dag?
Afgelopen zaterdag was een bizarre dag, de dag voor het festival overleed mijn opa namelijk. Welliswaar op een prachtige leeftijd van 90 jaar, maar het maakte alles toch erg dubbel. Zaterdag nam ik plaats in de rollercoaster van dit fantastische festival. Met prachtig weer, een kleurrijke aankleding, een enorme diversiteit aan eten en drinken, ontelbare creatieve verrassingen en topartiesten die in staat waren om de tenten en buitenpodia compleet af te breken. Mede hierdoor en door mijn dierbaren die hierbij waren werd het een fantastische dag vol emoties en mooie momenten. Mijn antwoord op de vraag: het was memorabel en geslaagd dus.

Welke dingen speelden er lastminute achter de schermen?
Eigenlijk speelt organisatorisch alles zich gedurende de gehele festivaldag af achter de schermen. Daar wordt ontzettend hard gewerkt om het festival aan de voorkant een geoliede machine te laten zijn. Er zijn zoveel mensen bij betrokken, daar hebben mensen vaak geen idee van. Ik schat dat je al snel aan 400 man personeel komt. Of het nu gaat om de mensen die je ontvangen bij binnenkomst, het personeel achter de barren, de security, productie, artist handling, financien, crowd services of het creatieve programma. Alles speelt zich dan af. Juist op deze ene dag na maanden van voorbereiding is het vol gaan en heeft iedereen een hoge mate van flexibiliteit, omdat je weet dat er met festivals altijd onverwachte zaken zijn die getackeld moeten worden.

Wat was je hoogtepunt van de dag?
Mijn hoogtepunt kan ik niet aan een specifiek moment ophangen. Je bent zo lang bezig geweest om het scenario uit te bouwen met verschillende onderdelen zoals de artiesten, aankleding, eten/drinken, het creatieve programma en de terreinindeling. Mijn hoogtepunt zit hem vaak in het moment dat ik alles op zijn plek zie vallen. Dat is meestal rond een uur of zeven. Dan heeft iedereen het festival verkend, zijn spot gevonden en alles een beetje kunnen uitproberen. Je voelt dan of er de juiste vibe hangt en dat was dit jaar zeker zo.

Naar welk festival ga je zelf graag?
Dit jaar heb ik voor de tweede keer met veel plezier Best Kept Secret bezocht in Hilvarenbeek. Vorig jaar raakte ik erg geinspireerd door Fusion in Duitsland. En in 2011 ben ik naar Coachella geweest. Daar zou ik heel graag nog een keer naar terug gaan.

Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om als enige een vergunning tot 00.00 te krijgen?
Door zes jaar lang te laten zien dat je bereid bent om goed samen te werken met de gemeente Amstelveen en Amsterdam. Elke keer willen we ook weer bewijzen dat we het beter willen doen. Het draait om vertrouwen, dat we ook dit jaar weer niet hebben beschaamd.

Wie zou je volgend jaar dolgraag boeken voor A Day At The Park?
Afgelopen editie hadden we in totaal vijf area’s die we echt breed muzikaal geprogrammeerd hadden. Zo heb ik voor elke area wel bepaalde wensen. We hadden natuurlijk de grondlegger van de dansmuziek geboekt, Frankie Knuckles. We weten allemaal dat hij nog voor het festival op veels te jonge leeftijd kwam te overlijden. Hij is wel echt een voorbeeld van een artiest die ik graag een plek wilde geven op het festival. Voor ADATP is het heel belangrijk om de juiste balans te vinden tussen grote en juist meer exclusieve namen. En het vinden van die balans is het leukste om te doen.